Op eigen gelegenheid wandelen van Dovre naar Nidaros
Afgelopen zomer ontvingen wij een geweldig mooi en persoonlijk verslag van een onze gasten die samen met een vriendin langs het Olavspad van Dovre naar Trondheim is gewandeld. Fru Amundsen organiseerde de pelgrimswandeling maar deze dames liepen op eigen gelegenheid. Wij vonden het zo leuk om te lezen dat wij gevraagd hebben of we een deel van het verslag met u mochten delen. Leest u mee?
Door: Marian Dikken
Van Dovre naar Nidaros
Van 25 juni tot 11 juli 2018 liep ik samen met een vriendin dit deel van het Olavspad. We hadden graag de groepsreis gedaan maar omdat deze vol was, kozen we voor de individuele variant. Deze pelgrimswandeling was door Fru Amundsen voortreffelijk geregeld. We hoefden eigenlijk alleen maar te wandelen. Een paar dagen hebben we zelf ons eten bereid, maar verder stond de maaltijd in de afgesproken locatie klaar, waren onze bedden gespreid en werd de bagage vervoerd. Wanneer je samen wandelt, kom je, denk ik, meer in aanraking met andere pelgrimswandelaars. Heel veel zijn dat er niet, maar het leidde tot leuke contacten. Vandaar dat in mijn reisverslag ook namen voorkomen van mede-wandelaars. We hebben heel erg geboft met het weer deze weken, nauwelijks een regenjas aangehad. Dat maakt het lopen natuurlijk minder zwaar. Uit mijn reisverslag dat ik deze weken bijhield, heb ik 2 dagen gekozen om een indruk van één wandeldag van de pelgrimswandeling te geven. Wij hebben van deze reis volop genoten, een aanrader!
Donderdag 28 juni Van Fokstugu naar Hjerkinn Fjelstue.
Vandaag begint de dag na wassen en aankleden, met het klaarmaken van ons ontbijt. We hebben o.a. 2 eitjes gekregen die ik bak en kook. Lunchpakket klaarmaken, pakken en om 8.45 uur zijn we klaar om mevrouw Fokstugu gedag te zeggen en te vertrekken. Het wordt een lange dag, 24,6 km! Het is bewolkt en er is ook kans op regen. De bewolkte lucht is natuurlijk heel fotogeniek.
Wakkere spieren
We steken de E6 en de rivier Fokstaa over en beginnen aan de klim van zo’n 200 meter naar boven. Zo worden alle spieren weer gewekt! Na 2 kilometer zijn we op het hoogste punt en buigt het pad naar links. Mooi landschap, we lopen afwisselend boven de boomgrens en tussen berkenboompjes. Er liggen op een deel van het pad planken om in natte tijden droog over te komen. Nu is dat bijna niet nodig, behalve hier en daar. De wind trekt flink aan en is fris, met 3 laagjes houd ik het net warm genoeg. Voordat we een koffiepauze houden lopen we dan ook door tot we wat bescherming hebben van de berkenboompjes. De eerst 6 km zitten er op en we genieten!
Eerste druppels
Ondanks de wat stormachtige wind houden we het niet droog. Voor we bij het meer Avsjøen komen, trekt de lucht dicht en vallen de eerste druppels. Ik trek de regenkleding aan en de hoes over de rugzak; ik ben beschermd tegen wat er gaat komen. Gedurende 1,5 uur regent het, niet heel heftig, maar het extra laagje beschermt ook tegen de wind en de lagere temperatuur. Het wordt na 14 km tijd voor een lunchpauze; die vinden we zittend in het mos langs het pad. De boterhammen met vis in tomatensaus en kaas smaken prima.
Eigen pad
Het wordt weer droog en de regenkleding kan uit, zelfs de zon laat zich weer zien. We lopen langs het meer richting Hageseter. In mijn pogingen niet te ver bij mijn reisgenoot achter te blijven struikel ik. Dat bevestigt maar weer dat ik echt mijn eigen pad moet lopen en dat is: niet Bep achterna… Al doende leer ik het. Om 15.30 uur pauze bij de rivier Folla. Soep, thee en even langs het water rusten maken dat we weer energie krijgen voor de laatste 5 kilometers. Ook die gaan door een mooi landschap. Hoewel, op het laatste deel langs een recht zandpad richting Hjerkinn ligt wel erg veel zand.
Rond 17 uur zijn we er. Een leuk onderkomen in Hjerkinn Fjellstue, waar een briefje ligt van Heidi dat zij er ook is en om 19 uur gaat eten. Dat is gezellig. We genieten van het uitgebreide buffet, wat een luxe zoveel keus. In een luie stoel met een kopje cappuccino maken we plannen voor de volgende dag. Ik fotografeer de prachtige wolkenlucht. Een mooie, lange dag.
Dinsdag 3 juli van Langklopp Fjellgård – Meslo Gård
Vannacht om 0.30 uur naar het toilet in het andere gebouw. Dat heeft altijd wat, ’s nachts buiten zijn, hoewel het nauwelijks donker is. De wolken hangen laag wanneer we om 7 uur wakker worden en het is een beetje vochtig in de lucht. Wanneer we na het ontbijt vertrekken, besluit ik gewoon in mijn vestje te gaan lopen. Hier word je niet echt nat van. Vandaag lopen we naar de boerderij en pelgrimsherberg Meslo Gård. De route gaat een hele poos over een zogenaamde grusvei, en een stukje over een asfaltweg. Dan is er rechts van de weg een paadje door het bos. Na een koffiepauze langs de weg, buigt het pad het bos weer in. Het bospad gaat aan het eind over in een steile afdaling, waar we gelukkig houvast hebben aan de bomen.
Bovenlangs
Beneden bij de rivier de Orkla, die hier naar het westen afbuigt, lunchen we zittend op boomstammen. Hier kunnen we kiezen of we de route nemen langs de rivier, of weer omhoog en bovenlangs richting Meslo Gård wandelen. We kiezen voor de klim naar boven, zo stijgen we vandaag weer 400 meter. De zon schijnt alweer een poos, de broekspijpen gaan af. De klim is in het begin pittig, dus zweten geblazen zo midden op de dag. Op hoogte gekomen lopen we via een prachtig pad door het bos, met hier en daar zicht op de Orkla beneden in het dal. Prima temperatuur hier in de schaduw met wat wind.
Wandelstokken
Na een poos dalen we af naar het dal, hier wijst de Olavsaanduiding naar rechts bovenlangs de R700. Dat gaat een hele poos goed, tot een boerderij waarvan de toegangswegen helemaal met tractoren zijn afgesloten. De enige mogelijkheid lijkt steil af te dalen door de weilanden richting de weg. Gelukkig heeft Heidi haar stokken bij zich om mij de laatste steile helling wat steun te geven. Dan rest ons niets anders, na onder het schrikdraad door gekropen te zijn, het laatste stuk langs de asfalt weg te lopen. Gelukkig niet heel lang meer.
Warm welkom!
Een warm welkom door boerin Ingrid bij Meslo Gård met koffie en zelfgebakken cake. We zitten met Suzie en de 2 Belgische vrouwen voor het huis. Zij hebben gekozen voor de route beneden langs de rivier. Het is leuk om mede-wandelaars te ontmoeten, die ook onderweg zijn. Iedereen heeft zo een eigen manier om het Olavspad te lopen. Daar horen ook weer verhalen en ervaringen bij.
Trøndelan
Meslo Gård is een eeuwenoude nederzetting, met verschillende prachtige houten gebouwen. Het centrale huis is een zogenaamd Trøndelan. Ooit werd een huis gebouwd, waar later een stuk aangebouwd werd; een zogenaamd langgevel huis. Wij slapen in het hoofdgebouw, waar we ook kunnen douchen en eten. Ingrid heeft hulp van een Duitse vrouw, die o.a. voor ons kookt. We eten een ovenschotel met graan, groenten en kaas. Als toetje ijs met vruchtensaus en koffie. Gezellig, zo met ons zessen eten. Na het eten kijk ik nog wat rond op het erf, en naar de 2 kleine houten stabburs, waarvan één door Heidi in gebruik is.
Pelgrimswandelingen van Fru Amundsen
Meer weten over deze pelgrimswandeling? Wij bieden de wandeling langs de laatste 250 km van het Olavspad naar Trondheim aan met bagagevervoer en zonder bagagevervoer.
Een korter gedeelte van de pelgrimswandeling is hier te vinden. En de pelgrimswandeling in een kleine groep van 7 deelnemers organiseren wij op twee manieren. De 12-daagse pelgrimswandeling die start in Oslo en de 16-daagse variant die start in Dovre.